Sanayi Toparlanıyor,
İşçiler Toparlanamıyor… / Mustafa Sönmez
Genelde büyüme, özel olarak da ana gövdeyi oluşturan
sanayide büyüme, toparlanma, “piyasada”, ekonomi
medyasında pek coşkuyla karşılanıyor. Ekonomi, 2009’da yüzde
5’e yakın küçüldükten sonra, 2010’da
yüzde 7’ye yakın büyüdü, yani bir V
yaparak çukurdan çıktı, tabi şimdilik... Omurga
sanayi için de geçerli bu. Krize giriş öncesi
2008’in üçüncü çeyreğinden sonra sanayi
hızla küçüldü. Daralmanın nedeni, ağırlıkla krize
giren pazarlarının daralması, yine krizle birlikte iç talebin
kasılması, kısa süreli de olsa, yaşanan kur şokuydu. 2008’in
3. çeyreğinden 2009’un ilk çeyreğine sanayi yüzde
22 oranında dramatik bir daralma yaşadı. Kapasiteler hızla
rüştü, işçiler işlerinden çıkarıldı. AKP
iktidarı, çeşitli vergi teşvikleri, destekler sağlayınca sanayi,
2009’un devamında toparlandı. Bu toparlanmada, geri dönen
sıcak para en önemli etkendi. Derken, devamında
sanayi, özellikle iç talebin, bankaların tüketici kredileri
ve kredi kartlarıyla harekete geçirilmesiyle toparlandı.
2010’un 3. çeyreğine gelindiğinde sanayi üretimi krize
girilen 2008’in üçüncü çeyreğini , burun
farkı ile olsa da geçti…Geçti geçmesine de, bu
nasıl oldu? Mesela, üretimi gerçekleştiren işçiler
işlerini koruyabildiler mi, ücretlerini koruyabildiler mi?
TÜİK, sanayi işletmelerine her 3 ayda bir soruyor;
“İstihdamınız, ücret ödemeleriniz ne
oldu?”Sanayi üretimini, istihdam ve ücretlerdeki
değişimle birlikte izlediğimizde, görünüyor ki, sanayi
üretimi kriz öncesini yakalamış ama, işçi sayısını
azaltarak ve ücretlerini azaltarak…
src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjN7pFoQQg2lKB3bvTa7n0W8AIuf4tStJc0ROhVkN-d_YZwqWejaUSSWOKjT_Hlh_zvrxbtXI6XwOWHqjZXjCRRSxyxEEQ0kt_LT3XdvJCzcohnR3d6NcvcOUr1z4E8nqvZvNNn3cafk0/s400/2010121511.bmp"
style="display: block; margin: 0px auto 10px; width: 400px; height: 239px;
text-align: center;" />
TÜİK verilerine göre, 2008’in 3. çeyreğine
göre, 2010’un 3. çeyreğinde istihdam yüzde 4
azaltılmış. Yani, sanayi eski üretim düzeyini, işçi
sayısını yüzde 4 azaltarak yakalamış. Bu ne demektir? Aynı
üretim, 100 kişi ile yapılmak yerine 96 kişi ile yapılmış. Eksik 4
kişinin iş yükü diğerlerine yıkılmış. Ama, o kadar değil,
bu iş yükü azaltılmış işçilere, eski ücretleri de
ödenmemiş. Peki ne olmuş? İşten çıkarılmayan
işçilerin satın alma güçleri yüzde 5 oranında
azaltılmış. Yani işçilerin hem iş yükü
ağırlaştırılmış , hem de reel ücretleri
azaltılmış…
src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsLWlHFyRjWh6PfSKwOl9Evzs76rNXvmcYRUaO4NXbNzGQMaepAwJwD_VMycVgNVf92MSD4MW47pJYykCrRVc8-aj7m4NI1KkJjEm0gy-DADBMKgHvEYwPHfGDEUv82y73Nh4awljjnQ0/s400/2010121522.bmp"
style="display: block; margin: 0px auto 10px; width: 400px; height: 241px;
text-align: center;" />
Kaynak:TÜİK veri tabanı
Belki de Türkiye sanayi tarihinde bir ilk yaşandı.
2009’da nominal ücretler bile geriledi.
İşçiler, 2008 ücretleriyle çalışmak ya da işten
çıkarılmakla tehdit edildiler. 2010’da nominal ücretler
artıyor gibi olduysa da, enflasyonla baş edemediler. Görünen,
yani nominal sanayi ücretleri, enflasyonun gerisinde kaldı. Böyle
olunca da gerçek, yani reel ücretler,
2009’un ilk çeyreğinden yüzde 8,
2008’in üçüncü çeyreğinden yüzde 5
dolayında geride kaldı.
Demek ki neymiş ? Her toparlanmanın, her krizden çıkışın bir
faturası varmış ve kapitalizm, “mutad hünerini”
göstererek, yükü yine sanayi işçilerinin sırtına
yıkarak belini doğrultmaya çalışıyor…Bilmem bunun bir
anlamı var mı ?
Kaynak: http://mustafasnmz.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder