Perspektif: Mütevazilik
Tercihe Bağlı Değil Devrimci Bir
Zorunluluktur!

Mütevazılık, tercihe bağlı değil,
devrimci bir zorunluluktur.
Zorunluluktur, çünkü mütevazı olunmadan DEVRİMCİ
BİR ÇALIŞMA YAPMAK MÜMKÜN DEĞİLDİR.
Zorunluluktur, çünkü mütevazılığın temeli
eleştiri-özeleştiridir.
ZORUNLULUKTUR, ÇÜNKÜ GELİŞMENİN TEMELİ
ELEŞTİRİ-ÖZELEŞTİRİDİR.

Eleştiri-özeleştiri olmadan GELİŞME olmaz.
Mütevazı olmayanlar, özeleştiri yapamazlar.
Mütevazı olmayanlar, KESİNLİKLE DEVRİMCİ ÇALIŞMA
YAPAMAZLAR.
Evet, çalışma yapmak mümkündür.
Çalışır.
Birkaç kez sonuç alınır.
Ama TAMAMEN TESADÜFÎ sonuçlardır.
Ama o devrimci bir çalışma değildir.

Çünkü içinde devrimci ruh yoktur o
çalışmanın.

Devrimcilik ve devrimci faaliyet esas olarak eleştiri-özeleştiri ve
pratik üzerine kuruludur.

Her yapılan iş, her yapılan faaliyet eleştiri-özeleştiri ve yeniden
pratik üzerine kuruludur. Bu bir seminer çalışmasından kitle
çalışmasına, bir açıklamadan illegal bir faaliyete kadar
HER YERDE VE HER İŞ İÇİN GEÇERLİDİR.

Devrimci yaşam bunun üzerine kuruludur.
Mütevazı olmayanlar ise ASLA özeleştiri yapamazlar.
Kendilerine dokunmazlar ve dokundurtmazlar.

En fazla "hata yaptım, yanlış oldu, eksik bıraktım" derler.
Nedeni niçini yoktur elbette bunların.
Veya "daha iyi olabilirdi elbette..." gibi kendine hayranlığın
en MÜTEVAZI cümleleri de bunlardır.
Mütevazı olmayanlar kendi hataları konusunda adeta köstebek
gibidirler. Ama başkalarının hataları söz konusu olduğunda kartal
kesilirler. Bu nedenle de YAPICI BİR ELEŞTİRİ YAPAMAZLAR.
ELEŞTİRİLERİ DAĞITICI VE YIKICIDIR.
Burunlarının ucunu görmezler.

Kendilerinden başka hiçbir ölçüleri olmadığı
için giderek kendilerine hayran hale gelirler.
HER ŞEYİ KENDİLERİNDEN İBARET GÖRÜRLER.